در ماه های گذشته اخبار حملات پهپادی و اقدامات خرابکارانه دیگر در خاک ایران از جمله وقایع مهم درگیری غیرمستقیم اسرائیل با ایران بوده است. اسرائیل همچون گذشته بدون اعلام جنگ، آسیب زدن به منافع ایران در سوریه و دیگر نقاط منطقه ادامه می دهد اما نهایت تلاش خود را می کند تا به صورت رسمی جنگ تمام عیار را آغاز نکند.

چند روز قبل از حملات پهپادی به زیرساخت های دفاعی ایران، فردی مسلح و تحریک شده با انگیزه های شخصی به سفارت آذربایجان در تهران حمله میکند و شرایط نه چندان مثبت روابط میان تهران و باکو را وخیم تر می کند. قطعا این نوع حمله آنهم به سفارت یک اقدام تحریک آمیز برای مهیا کردن شرایط بحرانی در منطقه و تخریب روابط دوجانبه ایران و آذربایجان بوده است. پس از این حادثه، باکو تهران را به اقدام تروریستی متهم میکند و ترکیه نیز مستقیم و غیرمستقیم از باکو حمایت می کند.

اردوغان و علی اف برای اثبات جایگاه سیاسی خود، بویژه قبل از انتخابات ریاست جمهوری، نیاز به پیروزی های نظامی دارند تا احساسات وطن پرستانه ملت خود را تحریک و خود را قهرمان ملت معرفی کنند.

باکو تلاش می کند از طریق پل اسرائیل روابط خود را با غرب مستحکم تر کند و هر از گاهی به دشمنان غرب در منطقه می تازد. از جمله رای مثبت اخیر باکو در مجمع پارلمانی شورای اروپا مبنی بر تشکیل دادگاه علیه رئیس جمهور روسیه و بلاروس در لاهه.

در یک تصویر بزرگتر، طرح آمریکا و اسرائیل این است که ایران را با اقدامات تحریک آمیز به سوی آغاز جنگ هدایت کنند. این طرح آمریکا برای وارد کردن عربستان به میدان شکست خورد اما آنها به عنوان گزینه دیگر آذربایجان را وارد میدان کرده اند. پس از آغاز اولین اقدام از سوی ایران برای پاسخ به تمامی اقدامات تحریک آمیز، جامعه جهانی با توجه به شرایط داخلی ایران، حاکمیت ایران را به آغاز جنگ و برهم زدن صلح و ثبات بین المللی متهم می کند و می توانند ایران را وارد مسیری بی بازگشت کند.

نکته این است که ایران کلید آغاز حوادث بعدی در آسیا است. اگر شرایط داخلی و خارجی ایران پیچیده تر شود، به یکباره منافع روسیه و چین آسیب جدی خواهد دید و برای سالها بازسازی آن طول خواهد کشید.

عادی سازی روابط ایران و عربستان سعودی تا حد قابل توجهی تنش سیاسی-نظامی را در منطقه کاهش داده است. اما اسرئیل و آمریکا همچنان به تنش افروزی در اطراف ایران ادامه میدهند، تا کنون مقامات ایران در مقابل اقدامات همه جانبه تحریک آمیز و برنامه های پیچیده آنها خویشتن داری و بردباری راهبردی از خودنشان داده اند، اما این مفهوم که آیا این رویکرد در ماه های پیش رو ادامه خواهد داشت یا نه، اکنون به یک سوال تبدیل شده است.

پایان/